Beschrijving: Abalamban: geregisseerd door Narugopal Mandal. Met Arnab Biswas, Bishwanath Bera, Raj Bhaduri, Ranjan Bhattacharya. Oudere schoonvader mevrouw Dayal Babu, weduwe Bauma Mamata, Adar's enige kleinzoon Vijay en de gelukkige man Ramu die een werkende man is. De dagen waren vrij kort. Aan de andere kant brachten de oude PC Sudha, Mou die haar ouders verloor, Mou en broer Som enige tijd met haar door. Er is een vreemde gelijkenis tussen deze twee families. Vijay en Mou zitten in een zeer goede bus naar elkaar. Beide families houden ook van het huwelijk. De voorwaarde is hetzelfde: eerst studeren, dan carrière maken, dan trouwen. Vijay en Mou waren het daarmee eens. Plotseling verandert alles in een windvlaag. De twee hebben hun school afgemaakt. Geleidelijk aan werd Vijay toegelaten tot het stadscollege om techniek te studeren. En Mou werd toegelaten tot een universiteit in zijn omgeving. Zodra de afstand tussen de twee groter wordt. Vijay ging naar de universiteit en werd verliefd op een meisje genaamd Mahi, dat opgroeide in een weeshuis. Vijay trouwde plotseling met haar en bracht haar naar huis. Laat de hemel op de hoofden van iedereen in het gezin vallen. De droom van Vijay's grootvader en moeder werd verbrijzeld. Zelfs als moeder Mamata dit huwelijk niet wil accepteren, betekent haar schoonvader dat ze veel dingen in het leven moet accepteren, omdat de overwinning ons heel dierbaar is. Hij verloor zijn vader toen hij nog een jongen was. Je hebt hem menselijk gemaakt door al je problemen te vergeten. Dat is onze enige manier om te overleven. Mamata kan niet over haar oude schoonvader praten. Aan de andere kant betekent Sudha ook Mou ter wille van het lot en Radhamadhav, als de overwinning je kan vergeten, waarom dan niet. Denk op een nieuwe manier over het leven na. Er is nog veel tijd over, moeder, jij bent de enige manier voor mij en Som om te overleven. Maar de twee ontmoeten elkaar opnieuw in de wrede ironie van het lot. Op het kantoor waar Vijay de baan van de baas brengt, werkt Mou daar ook. Niemand kon de oude tijd vergeten. Ondertussen vergeten Mamata en Dayal alles en accepteren Mahi, maar Mahi profiteert van haar zwakte. Omdat ze de martelingen van Mahir niet konden verdragen, verlieten Dayal en Mamata het huis nadat ze alle illusies van de wereld hadden overwonnen. Opa is vermist. Mamata gaat naar een bejaardentehuis. Er was een gesprek met Sandeep Babu. Ook Unio wordt onderdrukt door Bauma. Dus zijn plaats is daar. Het vinden van Sandeep Mamata inspireert een nieuw leven. Na daar een paar dagen te hebben verbleven, ontstond er een liefdesrelatie tussen de twee. Sandeep zegt dat hij een school in het dorp heeft. Met weeskinderen. Hij zal daar teruggaan. Wie wil Mamata meenemen? Als kinderen hun ouders kunnen verlaten, waarom kunnen ouders hun kinderen dan niet verlaten? Hoewel Mamata het er aanvankelijk niet mee eens was, stemde ze er later mee in om weeskinderen te overwegen. En in het gedrag en de woorden van Sandeep merkt Mamata dat haar man Ranjan, die bij het ongeval omkwam, alles weer wil vergeten. Ze gaan met nieuwe dromen naar de school van de weeskinderen van het dorp. Een nieuw leven beginnen door kinderen te adopteren. Literair Dinanath Chattopadhyay schrijft verhalen gebaseerd op dergelijke verhalen over verschillende soorten spanning. Zijn 'support'-verhaal ontving vele prijzen en bijval. Daarna gingen een paar lange jaren voorbij. Hij is vandaag niet gelukkig, ook al is het leven tot een einde gekomen. Hij brengt zijn dagen door met vechten om te overleven. In feite is zijn schrijven "Abalamban" in perfecte harmonie met het verhaal, de huidige situatie en de realiteit die voortdurend in zijn leven gebeurt. Wat hij nooit had kunnen bedenken. Dat is de reden waarom je Dinanath Babu kunt horen zeggen: de inhoud van dit 'steun'-verhaal van mij is uit mijn eigen leven gehaald.